خصوصیات اصلی این اختلال پایین بودن نمرات فرد در آزمون های استاندارد شده دریافتی (درک)ورشد زبان بیانی بسیار پایین تر از نمرات سنجش های استاندارد شده ظرفیت هوشی غیر کلامی است.مشکلات زبان باید آنقدر شدید باشد که سبب اختلال پیشرفت تحصیلی یا ارتباطات اجتماعی روزمره شود.

همه گیرشناسی

 شیوع اختلال مختلط زبان بیانی – دریافتی 1تا3 درصد کودکان سنین مدرسه تخمین زده می شود . تصور می شود این اختلال بسیار شایع تر از اختلال خالص زبان دریافتی باشد .هردو این اختلال در پسرها دو برابر شایعتر از دخترها است. 

همزمانی

در کودکان مبتلا به اختلال دریافتی – بیانی خطر بروز سایر اختلالات زبان وتکلم ،اختلالات یاد گیری وسایر اختلالات روانپزشکی بیشتر است . حدود نیمی از کودکان دچار مشکلات تلفظ هستند که منجر به اختلال نظام صوتی می شوند ونیمی از آنها نیز مبتلا به اختلال خواندن هستند.

سبب شناسی

علت مشخص نیست . مثل اختلال خالص زبان بیانی ، شواهدی وجود دارد که حاکی از تجمع خانوادگی اختلال زبان دریافتی – بیانی است. نقش عوامل ژنتیک در بروز این اختلال بر روی دو قلوها مطرح شده است . فرض بر این است که میلین دارشدن کند مسیرهای عصبی مسئول پردازش کند کودکان دچار اختلالات رشد زبانی است . چندین مطالعه نشان می دهند در این بیماران اختلال زمینه ای تمیز شنوایی وجود دارد زیرا اکثر کودکان مبتلا نسبت به اصوات محیطی بیش از اصوات تکلمی واکنش نشان می دهند. 

تشخیص

کودکان دچار اختلال مختلط زبان دریافتی – بیانی دیرتر از همسالان زبان باز می کنند ودر فهم مکالماتی که کودکان همسن قادر به دنبال کردن آنها هستند مشکل دارند.

تشخیص شامل :

1-میزان درک زبان علامتی یا کلامی بسیار پایین تر از سطح متناسب با سن فرد است وظرفیت هوشی غیر کلامی متناسب با سن فرد سالم است.

2-تایید مشکلات زبانی از طریق آزمون های استاندارد شده زبان دریافتی

3-فقدان اختلالات فراگیر رشد

علائم بالینی

ویژگی بالینی اصلی این اختلال اشکال قابل ملاحظه در درک وبیان زبان است .در این اختلال ، اختلالات بیانی شبیه اختلال زبان بیانی هستند ولی ممکن است شدت بیشتری داشته باشند.انواع شدید تا 2سالگی خود را نشان می دهد وانواع خفیف ممکن است تا 7 سالگی یا بالاتر ظاهر نشوند. در این کودکان توانایی های درک (رمز گشایی) زبان کلامی یا علامتی تاخیر داشته وکمتر از حد طبیعی است هرچند ظرفیت هوش غیر کلامی این کودکان متناسب با سنشان است. در اکثر موارد اختلال دریافتی ،بیان علامتی یا کلامی زبان (رمزگردانی ) نیز مختل است . خصوصیات بالینی کودکان 18تا24 ماه مبتلا به این اختلال ،ناشی از ناتوانی آنها برای بیان خود به خود یک واج منفرد یا تقلید کلمات دیگران است . 

اکثر کودکان مبتلا از لحاظ اجتماعی وارتباط غیر کلامی اختلال دارند. این اختلال موجب انواعی از مشکلات اضافی شده واغلب سبب عزت نفس پایین واحساس حقارت می شود که به نوبه خود می تواند مانع موفقیت کودک در تکالیف رشدی معمول شود. برای رد یا تایید کری وتعیین نوع نقایص شنوایی ، انجام شنوایی سنجی ضروری است .

سیر وپیش آگهی

پیش آگهی کلی اختلال مختلط زبان دریافتی – بیانی بدتر از اختلال خالص زبان بیانی است. وقتی این اختلال در یک کودک خردسال شناسایی می شود ، معمولا در حد شدید بوده وپیش آگهی آن بد است.

درمان

ارزیابی جامع زبان وتکلم در کودکان مبتلا به اختلال زبان دریافتی – بیانی توصیه می شود واین ارزیابی مبنای درمان زبان وتکلم قرار می گیرد . بعضی از گفتار درمانگرها محیط کم محرک را ترجیح     می دهند که در آن کودکان را تحت آموزش زبانی انفرادی قرار دهند. برخی نیز توصیه می کنند آموزش زبان در محیط های متنوع وبه صورت گروهی  صورت گیرد.

 روان درمانی اغلب ضرورت دارد زیرا بسیاری از کودکان مبتلا به این اختلال دچار مشکلات هیجانی ورفتاری هستند. مشاوره خانوادگی برای ارتباط موثر بین والدین وکودکان، مفید است . 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: